Marina Kontara
Het tragische frontale treinongeluk in Tempi, in Griekenland, waarbij tot nu toe 57 doden zijn bevestigd, toont de verschrikkelijke tekortkomingen die zijn door het criminele bezuinigingsbeleid van de opeenvolgende Griekse regeringen van de afgelopen jaren. Het nieuws is ruim besproken in de media, ook onder gewone mensen buiten Griekenland. Er zijn talloze artikelen geschreven, waarvan de meeste stellen dat de privatisering van de spoorwegen en de voortdurende bezuinigingen de belangrijkste oorzaak zijn van de structurele problemen van de veiligheid op het spoor.
Aanzienlijke mobilisaties en reacties ontwikkelen zich in Griekenland, en dit heeft ook gevolgen voor Grieken die in andere landen wonen. Net zoals het ongeveer twee jaar geleden was gebeurd met de enorme golf van politierepressie, zijn groepen Grieken in voornamelijk Europese steden weer bij elkaar gekomen en hebben solidariteitsacties georganiseerd.
In dit geval zijn acties spontaner en minder gecoördineerd. Er vonden acties plaats in Parijs, Brussel, Kopenhagen, Zürich en Berlijn. Maar er is al een oproep in München op 8 maart (uit solidariteit met de stakingen in Griekenland) en in Nederland op zaterdag 11 maart. Het ziet er ook naar uit dat er dit weekend meer acties zullen zijn in steden in Groot-Brittannië, Zweden en elders.
De contacten van groepen Grieken die in het buitenland wonen, waren relatief afgenomen na de aanzienlijke anti-repressieacties in het voorjaar van 2021 en de antifascistische acties die een paar maanden later volgden. Die lijken nu opnieuw te worden geactiveerd, naar aanleiding van het tragische treinongeluk bij Tempi. Er is een algemeen begrip dat dit een misdaad is die plaatsvond vanwege het neoliberale beleid dat deels werd opgelegd door de memoranda, maar ook opgelegd door regeringen zelfs vóór de schuldencrisis. Dit beleid leidde tot de volledige degradatie, ontmanteling en uiteindelijk de privatisering van de openbare spoorwegmaatschappij (OSE) in 2017, door de SYRIZA-regering. Dit is de idee die tijdens de tot nu toe gehouden acties heerst.
Grieken die in het buitenland wonen, worden over het algemeen beïnvloed door de sfeer die heerst in de Griekse samenleving. Als de mobilisaties thuis aanwakkeren, reageren ze ook, organiseren ze solidariteitsacties en proberen ze in de landen waar ze wonen, bekend te maken wat er in Griekenland gebeurt. In veel gevallen helpen deze acties om bewegingen in Griekenland samen te brengen met die in het buitenland. Zo moet de verklaring van de Franse spoorwegarbeidersvakbond Solidaires worden geïnterpreteerd. In deze verklaring betuigen de Franse spoorwegarbeiders hun solidariteit en verwijzen zij naar een soortgelijk ongeval dat enkele jaren geleden in Frankrijk heeft plaatsgevonden en de relevante analogieën.
Als de militante sfeer in Griekenland evolueert en zich ontwikkelt, is het waarschijnlijk dat we nog meer acties van groepen Grieken in het buitenland zullen zien. Voorlopig worden er in het weekend van 11-12 maart in een aantal Europese steden gecoördineerde acties georganiseerd, hoewel er nog geen officiële oproep is gedaan. Het zal zeker nuttig zijn om er zoveel mogelijk te organiseren en in coördinatie met lokale bewegingen en vakbonden.
